ပေလာင္ေဒသမွ တ႐ုတ္သို႔ လူကုန္ကူးမႈ တိုးပြားလာဟု PWO ေျပာ

ပေလာင္ေဒသမွ တ႐ုတ္သို႔ လူကုန္ကူးမႈ တိုးပြားလာဟု PWO ေျပာ
ဇြန္လ ၁၄ရက္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)

ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ ပေလာင္ေနထိုင္ရာေဒသ၌ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ဖိႏွိပ္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးၾကပ္တည္းမႈ ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူးမႈျပႆနာမ်ား စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ရသည့္ အေျခအေနအထိ တိုးပြားလာသည္ဟု ယေန႔ထုတ္ျပန္သည့္ ပေလာင္ (တအာင္း)အမ်ဳိးသမီး အစည္းအ႐ံုး-PWO ၏ “သိမ္းပိုက္ခံဘ၀မ်ား”အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာက ဆိုသည္။

သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ကာ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္ PWO ၏ အစီရင္ခံစာထဲတြင္ လူကုန္ကူးခံရသူမ်ားမွာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္း နမ့္ခမ္း၊ နမ့္ဆန္ႏွင့္ မန္တံုၿမိဳ႕နယ္ရွိ လက္ဖက္ေတာင္သူ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးငယ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ပေလာင္ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ (PSLA) လက္နက္ခ်ခဲ့သည့္ ၂၀၀၅ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ပေလာင္ေဒသကို ျမန္မာစစ္တပ္ ပိုမို ထိန္း ခ်ဳပ္လာခဲ့ရာမွ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရးအခြန္ တိုးျမွင့္ေကာက္ခံလာျခင္းအေပၚ အျမတ္ေငြနည္းေသာ လက္ဖက္လုပ္ငန္း ျဖင့္ ဆက္လက္ မရပ္တည္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပေလာင္အမ်ဳိးသား၊ ကေလးငယ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ လုပ္ကိုင္လာျခင္းသည္ လူကုန္ကူးမႈျဖစ္လာရသည့္ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔အျပင္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း၌ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးတြင္ အခြန္ႏႈန္းတိုးျမွင့္လာျခင္း၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းျမင့္မား လာျခင္း၊ က်န္းမာေရး ပညာေရးစရိတ္ ျမင့္မားလာျခင္း၊ ေဒသတြင္း ဘိန္းစိုက္ပ်ဳိးမႈမ်ားျပားလာျခင္းတို႔သည္ လူကုန္ကူးမႈျဖစ္ ေပၚေစေသာ အျခားအေၾကာင္းရင္းတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း PWO က ေထာက္ျပေျပာဆိုသည္။

PWO တြဲဖက္အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး(၁) လိုည္းပိုးဖိန္းက “က်မတို႔ ပေလာင္ေဒသမွာ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြက အ မ်ားႀကီးရွိသလို ေရာင္းစားခံရတဲ့ ပေလာင္ျပည္သူလူထုေတြ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ ဒုကၡေတြဟာလည္း ထိတ္လန္႔စရာပဲ။ ဒီကိစၥေတြ ကို က်မတို႔ PWOအေနနဲ႔ ေဒသခံျပည္သူလူထုေကာ၊ ႏိုင္ငံတကာကလည္း သိရွိနားလည္ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ဒီအစီရင္ခံစာကို ထုတ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။”ဟု ေျပာဆိုသည္။

ဆက္လက္၍ “ေရာင္းစားခံရတဲ့သူေတြဟာ အားလံုးနီးပါး တ႐ုတ္ျပည္မွာႀကီးပဲ။ အသက္ ၃ႏွစ္ကေန ၃၃ႏွစ္ၾကားေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ ကုန္ကူးခံရသူေတြထဲမွာ အမ်ဳိးသမီး ၂၅ရာခိုင္ႏႈန္းဆိုရင္ တ႐ုတ္ဘိုးေတာ္(အမ်ဳိးသား)နဲ႔ လက္ထပ္ရတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆို ရင္ အိမ္ေဖာ္အလုပ္၊ ျပည့္တန္ဆာေတြ လုပ္ရတယ္။ ၆၀ရာခိုင္ႏႈန္းကေတာ့ ဘာအလုပ္လုပ္မွန္း မသိရဘူး။ ဒီ ၂၀၁၀ခုႏွစ္က ေန ၂၀၁၁ခုႏွစ္အထိ လူကုန္ကူးမႈျဖစ္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ ၆ခုရွိတယ္။”ဟု ေျပာသည္။

လူကုန္ကူးခံရသူအမ်ားစုမွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရွိ စက္႐ုံ (သို႔မဟုတ္) စိုက္ပ်ဳိးေရးလုပ္ငန္းခြင္မ်ားတြင္ လုပ္အားခေကာင္းသည္ဟူ ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းခံရျခင္းျဖစ္ၿပီး လူကုန္ကူးမႈျဖစ္စဥ္အခ်ဳိ႕အရ ကေလးငယ္မ်ားသည္ ေန အိမ္မွ ခိုးယူခံရျခင္း၊ အရက္ႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါးသံုးစြဲသူ မိဘမ်ား၏ ေရာင္းစားခံခဲ့ရသည္အျပင္ ၂၀၀၄ခုႏွစ္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသို႔ ကုန္ကူးခံရသူ ပေလာင္အမ်ဳိးသားအခ်ဳိ႕သည္ ေမ်ာ့စာအျဖစ္ အေကြ်းခံရေၾကာင္း PWO က ဆိုသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာအစိုးရသည္ လူကုန္ကူးမႈ ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ ျပည္တြင္းႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ရန္ လိုအပ္ ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စတင္ရန္အတြက္ ျမန္မာအစိုးရအား ႏိုင္ငံတကာက ဖိအားေပးရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းႏွင့္ အစိုး ရမဟုတ္သည့္ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရးစီမံကိန္းတြင္ ေသခ်ာစြာ ႀကီးၾကပ္ရန္ လို အပ္ေၾကာင္း PWO က ေထာက္ျပထားသည္။

တ႐ုတ္အစိုးရအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအပၚ ခ်မွတ္ထားသည့္ မူ၀ါဒမ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္သူမ်ား ဆင္းရဲမြဲေတမႈျပႆနာ ဆိုင္ရာ မူ၀ါဒမ်ား ျပန္လည္သံုးသပ္ေပးရန္ႏွင့္ လူကုန္ကူးခံရျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားကို လူထုမွ ကူညီပံ့ပိုးေပးၾကရန္ လည္း PWO က တိုက္တြန္းထားသည္။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ဘ၀အဆင့္အတန္း တိုးတက္ျမင့္မားေရး ပညာေပးရန္ႏွင့္ စြမ္းရည္ျမွင့္တင္ေဆာင္ရြက္ေပးရန္အတြက္ ၂၀၀၀ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာလက ရည္ရြယ္ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအ႐ံုးသည္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္၌ “အဆိပ္သင့္ ေတာင္တန္းမ်ား”အမည္ရွိ အစီရင္ခံစာတစ္ေစာင္လည္း ထုတ္ေ၀ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။