<ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၀ ခန္႔က ရခိုင္ေရွ႕ေဟာင္းသေဘၤာပ်က္ႏွင့္ တေစ့တေစာင္း

ေမ ၂၂ ရက္၊ ၂၀၁၃ (သဇင္ဥ) ဂစၥပသတင္းဌာန (http://www.gissapa.blogspot.com) ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏုိင္ငံ အ၀ကၽြန္းခရိုင္အတြင္းရွိ ကံဆိုက္ေက်းရြာအနီးတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၃၀ ခန္႔က ရခိုင္ျပည္ေရတပ္မေတာ္၌ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ ရခိုင္ေရတပ္ ေရွ႕ေဟာင္းသေဘၤာပ်က္တစီးကို ပင္လယ္ကမ္းေျခ ေျမေအာက္မွ ေဖေဖၚ၀ါရီတြင္ ေတြ႔ရွိခဲ့ၿပီး သက္ဆိုင္ရာက ၿပီးေျမာက္ေအာင္ တူးေဖၚႏိုင္ခဲ့သည္။ အ၀ကၽြန္းခရိုင္ရွိ ကံဆိုက္ (Kuakata)ေက်းရြာမွ ၃ ကီလိုမီတာ ေ၀းကြာေသာ ပင္လယ္ကမ္းစပ္တခုတြင္ ယင္းအား ေတြ႔ရွိတူးေဖၚ၍ ရရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာက ယင္းရခိုင္သမိုင္း၀င္ေရတပ္ ေရွ႕ေဟာင္းသေဘၤာပ်က္အား ယခုအခ်ိန္ထိ တန္ဖိုးရွိရွိ ထိမ္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို မျပဳလုပ္ဘဲ ပစ္ပယ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ယင္းရခိုင္ေရွ႕ေဟာင္း အေမြအနစ္မွာ အလ်ား ေပ ၈၀ ခန္႔အထိ ရွိႏိုင္ၿပီး အနံ ေပ ၄၀ ေက်ာ္ထိရွိမည္ျဖစ္ကာ သေဘၤာကိုယ္ အျပင္ဘက္တခုလံုး၌ ေၾကးခ်ပ္မ်ားကို ေၾကးသံမႈိမ်ားျဖင့္ ရိုက္ခတ္ထားၿပီး ကိုယ္ထည္သစ္သားကို ၂ လကၼအထူႏွင့္ ေၾကးခ်ပ္အၾကား လကၼခြဲခန္႔ထူေသာ ၾကားခံကပ္ေစ့မ်ားကို ၫွပ္ထားၿပီး၊ လက္ရွိတူးေဖၚ ရရွိထားေသာ သေဘၤာကိုယ္ထည္အျမင့္မွာ ၄ ပံု ၁ ပံုခန္႔မွ်သာ ျဖစ္ႏိုင္ေျချမင္ေတြ႔ရသျဖင့္ ေျမေအာက္တြင္ျမွပ္ေနေသာ ေအာက္ေျခအဆင့္သာ တူးေဖၚရရွိျခင္းျဖစ္ကာ ၈ လကၼပတ္လည္ သစ္တံုးမ်ားကို သံေမာ္လီႀကီးမ်ားျဖင့္ ရိုက္ခတ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရသည္။ ယင္းေဒသမွ ရခိုင္ႏွင့္ ဘဂၤလီ တခ်ိဳ႕က “သေဘၤာကိုၾကည့္ၿပီး ရခိုင္တို႔ အ၀ကၽြန္းတြင္ ေရွ႕အက်ဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊ သေဘၤာမွ ေၾကးခ်ပ္ႏွင့္ သံမႈိမ်ားကို ဖဲ့ခြာယူသြားၾကသူမ်ား ေတြ႔ေနရေၾကာင္းႏွင့္ ရႊင့္သေဘၤာျဖစ္ႏိုင္ၿပီး ရခိုင္ျပည္ ေရတပ္မေတာ္တြင္ အသံုးျပဳခဲ့ေသာ သမုိင္း၀င္ သေဘၤာတစီးျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ထုထည္ႀကီးၿပီး ရွည္လ်ားေသာ ေက်ာက္ဟားႀကိဳးကိုၾကည့္၍ သိရွိႏိုင္ေၾကာင္း။”ဟု ရွင္းျပၾကသည္။ အဆိုပါ သေဘၤာတူးေဖၚခဲ့ေသာ ေနရာမွ ယင္းသေဘၤာေက်ာက္ဟားႀကိဳးႀကီးအား ေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ရွည္လ်ားသည့္အတြက္ ယေန႔ အခ်ိန္ထိ တူးေဖၚမရရွိေသးေပ။ ထို႔ျပင္ ယင္းရခိုင္ေရတပ္သေဘၤာအား ဘဂၤလာအာဏာပိုင္မ်ားက ဦးေဆာင္တူးေဖၚျခင္း မဟုတ္ဘဲ ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံအတြင္းတြင္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွ သေဘၤာေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်ီနီယာတဦးျဖစ္သူ အိဖ္မာရိ (Ifmari)က တာ၀န္ခံ တူးေဖၚခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ ကံဆိုက္ေက်းရြာ (Kuakata)သို႔ ကနဦး အေျခခ်ေနထိုင္လာခ်ိန္တြင္ ေသာက္ေရရွားပါးမႈေၾကာင့္ အခက္အခဲ ေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့ရာ ေသာက္ေရကန္တခု တူးေဖၚရာ ယင္းေသာက္ေရကန္မွာ ကံဆိုက္ကၽြန္း တခုလံုး ျပည့္လွ်ံစြာ အသံုးျပဳခံေသာေၾကာင့္ ယင္းတြင္းေရကို အမည္တြင္ကာ ေရငတ္ေဘးမွ လြတ္ေျမာက္၍ အသက္ဆက္ရမည့္ ကံဆိုက္သည္ဟုဆိုကာ ေက်းရြာအမည္ကို ကံဆိုက္ ဟူ၍ေပးတြင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ယခုအခါ တျခားေဒသမွ ဘဂၤလာေဒ့ခ်္ႏိုင္ငံသားမ်ားႏွင့္ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံမွ ခရီးသည္မ်ားမွာ ကံဆိုက္ေက်းရြာသို႔ မၾကာခဏ အလည္အပတ္ လာေရာက္ၾကည့္ရႈေလ့လာသူမ်ား တျဖည္းျဖည္း မ်ားျပားလာေနေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။ ဘဂၤလာ အစိုးရက ကံဆိုက္ကၽြန္းကို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ကစတင္၍ ပင္လယ္ကမ္းနားၿမ့ိဳအျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးၿပီး တိုင္းရင္းသား ရခိုင္ေဒသခံေက်းရြာသားမ်ားအတြက္ ဆိုင္တန္းႏွင့္ အေဆာက္အအံုတခ်ိဳ႕ လုပ္ေဆာင္းေပးခဲ့သည္။ အ၀ကၽြန္းတြင္ ကၽြန္းႀကီးစုစုေပါင္း ၆ ကၽြန္းရွိၿပီး ယင္းတို႔မွာ ေမာ္ဒုတ္ပီကၽြန္း၊ တိယာခါးလီ၊ ေဘာဂ်ီ၊ ဧည့္လာ၊ ကံဆိုက္ႏွင့္ အေရွ႕ဘက္ကၽြန္းဟု၍ ျဖစ္ၾကကာ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ား ပထမဦးဆံုး အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ကၽြန္းမွာ ေမာ္ဒုတ္ပီကၽြန္း ျဖစ္သည္။ ရခိုင္မ်ားမွာ ေမာ္ဒုတ္ပီကၽြန္းမွတဆင့္ တျခားကၽြန္းမ်ားကို တဆင့္ခ်င္းစီ ေနထိုင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကံဆိုက္ေက်းရြာတြင္ သီရိမဂၤလာအမည္ရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းအတြင္း လြန္ခဲ့ေသာ ၁၂၈၇ ခုႏွစ္က ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဦးေခမာႏွင့္ ေက်းရြာသားမ်ားက ဦးေဆာင္ၿပီး ၅ ေပခြဲရွိ ထိုင္ေတာ္မူ ေၾကးဆင္းတု တဆုရွိၿပီး အဆိုပါေၾကးဆင္းတုမွာ ေရွ႕ေဟာင္းသမိုင္း၀င္ လက္ရာေျမာက္ကာ အထူးသပၸယ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။ ယင္းေက်ာင္းတြင္ သံေက်ာက္အပါအ၀င္ ဘိလပ္ေျမျဖင့္ သြန္းလုပ္ေသာ ၄ ေပခြဲရွိ ထိုင္ေတာ္မူတဆူကို ယခုလဒုတိယအပတ္က စာေရးသူကိုယ္တိုင္လိုက္ပါ၍ တည္ထားၿပီးလွ်က္ရွိေနၿပီး ဇြန္လအေစာပိုင္းတြင္ ေဆးေရာင္မ်ားသုတ္၍ စတင္ကိုးကြယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ တျခားဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ဆည္းကပ္မည့္ ရုပ္လံုးေတာ္မ်ား တည္ေဆာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ရြာသားမ်ားက ဆိုသည္။ ရခိုင္ျပည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ က်ဆံုးေသာ ရခိုင္သကၠရာဇ္ ၁၁၄၆ ေနာက္ပိုင္း ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ ဘဂၤလား အ၀ကၽြန္းသို႔ ေလွႀကီးႏွင့္ ေရတပ္သေဘၤာမ်ားျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္သြားေရာက္ တိမ္းေရွာက္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေဒသသို႔ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ား စတင္ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဒသေတာရိုင္းတိရိစၧာန္မ်ားႏွင့္ ယင္းသို႔ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့ေသာ မုန္တိုင္းမ်ားေၾကာင့္ ေသေၾကပ်က္စီး ဆံုးရႈံးမႈမ်ားမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ ကိုယ္ေတြ႔မ်က္ျမင္ ရွိေနေပသည္။ ယင္းသို႔စတင္ေရာက္ရွိၿပီး အေျခခ် ေနထိုင္လာခဲ့ေသာ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား၏ လယ္ေျမႏွင့္ ေရွ႕ေဟာင္းသမိုင္း၀င္ ဘုရားဇာတိပုထိုးေက်ာင္းေတာ္မ်ားမွာ မတရားသျဖင့္ လုယူဖ်က္ဆီးသိမ္းက်ဴးခံရမႈမ်ားျဖင့္ ရင္ဆိုင္လွ်က္ ရွိေနသည္။ ယင္းလြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားက အ၀ကၽြန္းနယ္ေျမအတြင္း အိမ္ေျခအေျမာက္အမ်ားျဖင့္ ရခိုင္ေက်းရြာေပါင္း ၁၄၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခါ တဆယ္ေက်ာ္အိမ္ေျခတို႔ျဖင့္ ေက်းရြာ ၄၄ ရြာအမည္ခန္႔သာ တည္ရွိေနၿပီး မ်ားမၾကာမီ လံုး၀ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္မည့္ အေျခအေနျဖင့္ ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိရသည္။ ယင္းေဒသမွ ေက်းရြာသားအမ်ားအျပားမွာ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ အေျခအေနႏွင့္အညီ အသုတ္လိုက္ေျပာင္းေရြ႕မႈမ်ား မုန္တိုင္းစတင္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ားကတည္းက ယခုအခ်ိန္ထိ ရွိေနသည္။ ယခုအခါ ရခိုင္ေရွ႕ေဟာင္းအေမြအနစ္ျဖစ္ေသာ ရခိုင္ျပည္ေရတပ္သေဘၤာေဟာင္း ကိုယ္ထည္တြင္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ ေၾကးျပားႏွင့္ ေၾကးသံမိုမ်ား တစတစ ေပ်ာက္သြားလာေနေၾကာင္းႏွင့္ ယင္းကို ေရွ႕ေဟာင္းအေမြအနစ္အျဖစ္ တနစ္တက် ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ျခင္းမရွိဘဲ တူးေဖၚရရွိေသာ ပင္လယ္ကမ္းတြင္သာ ထားရွိေသာေၾကာင့္ ၁၅ ရက္ေန႔က တိုက္ခတ္ခဲ့ေသာ မဟာစင္ မုန္တိုင္းေၾကာင့္ ျပန္လည္၍ ပင္လယ္သဲမ်ားႏွင့္ ေရမ်ားလႊမ္းသြားခဲ့ျပန္သည္။ အ၀ကၽြန္းေဒသတြင္ တျခားတခ်ိဳ႕ေသာႏိုင္ငံေဒသမ်ားအတြင္း ရွာဖြယ္မေတြ႔ရွိရေသာ ေက်းငွက္စေသာ ေတာတိရိစၧာန္မ်ိဳးစံု ေပါမ်ားလြန္းၿပီး ဆင္မွာ လံုး၀မရွိဟု ေဒသခံမ်ားက ဆိုသည္။ ="fullpost">