ရခိုင္ျပည္အမ်ိဳးသားေကာင္စီသို႔
ရ တာနာၿမီ
ဂုဏ္ရွိန္ေက်ာ္ၾကား မ်ိဳးေစာင့္သား႐ို႕
မ်ိဳးျခားလက္ေအာက္ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀
လြတ္ေျမာက္ဖို႔ခ်ိန္ တန္ပါဗ်ာလ္။
ခိုင္ ၿမဲမ႑ိဳင္ ျပည္ရခိုင္လည္း
ယိမ္းယိုင္ၿပိဳပ်က္ သီြးအိမၼက္ထဲ
ေၾကကြဲဒါဏ္ ေ၀ဒနာနန္႔
လံုးဖက္ခံစား ရန္သူၾကားမွာ
ေခ်ာက္သွ်ားဗ်ာဗြီ မ်က္ရည္ႀကြီရ။
ျပည္ သူ႔ရင္၀ယ္ ေမွ်ာ္ရည္တမ္းတ
မိဖစင္စစ္ မိတၱာရိပ္ကို
ေမွးမွိတ္ခိုနား နိန္ခ်င္ျငားလည္း
တစ္ပါးရင္ခြင္ ၿငိဳျငင္ႏွိပ္စက္
အိပ္ပ်က္ညေပါင္း ကုေဋကဋာ။
အ ေတြးတစ္စ သက္သီျပဖို႔
ဆႏၵရည္သန္ ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္း
ၿမဲၿမံသစၥာ ခိုင္မာစိတ္ဓါတ္
မားမားရပ္ပနာ နန္းေတာ္ရာလည္း
ေတာၿခံဳထဲမွာ ငိုနိန္ဆဲ။
မ်ိဳး ဂုဏ္မေထာက္ သစၥာေဖါက္လို႔
ျပည္ေပ်ာက္နိန္ရ ေဒဘ၀ကို
ေနာင္တဂုခါ မယူပါေဂ
ဇာတာကၽြန္တြင္း မလြတ္ကင္းႏိုင္။
သား သမီးမေကာင္း မိဖေဂါင္း - လတ္
ျဖစ္ေၾကာင္းစံုရာ ေတြးၾကည့္ပါေဂ
ျပည္ရြာေရးထက္ ၀မ္းေရးခက္သူ
ဗိုလ္လူတသိုက္ အသိမိုက္လို႔
ကၽြန္ျဖစ္နိန္ရ ကတ္ေကေလ့ -။
ေကာင္ စီအျဖစ္ လူ႔ေဘာင္သစ္နန္႔
အတိတ္သမိုင္း ျပည္တံတိုင္းကို
ေမွ်ာ္မွန္းတည္ေဆာက္ အခ်ိန္ေရာက္ဗ်ာလ္။
စီ ကာပတ္ကုန္း ေျပာမဆံုးလည္း
ယူက်ံဴးမရ ေဒဘ၀က
႐ုန္းထလြတ္ေျမာက္ သေဘာက္ေကၽြးကၽြန္
မခံစိတ္ဓါတ္ အက်င့္ျမတ္နန္႔
မ်ိဳးျမတ္ဂုဏ္ေရာင္ ထြန္းေတာက္ေျပာင္ဖို႔
ညီေနာင္သားခ်င္း ႐ိုင္းပင္းကူညီ
စုေပါင္းညီညြတ္ လုပ္ေဆာင္ကတ္ေမ။
သို႔ ေလာ သို႔ေလာ
ေတြးေတာေ၀ဖန္ အခ်ိန္လြန္ေဂ
မမွန္စိတ္ဓါတ္ အက်င့္ခၽြတ္ေဂ
မလြတ္ကၽြန္တြင္း ကၽြန္တလင္းမွာ
လမ္းခင္းဘ၀ ေရာက္လိမ့္ေမ။
။
ကိုေက်ာ္ဇံ
(၁၅၊ ၀၃၊ ၀၆)
No comments:
Post a Comment