ဗို္လ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ (၁)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ ခင္ဗ်ား …
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာ တာ၀န္အရွိဆံုး လူေတြထဲက တေယာက္အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းယူၿပီး သည့္ အခ်ိန္က စၿပီး ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိ ေထာက္လွမ္းေရးဌာနရဲ႕ အႀကီးအကဲ အျဖစ္ေရာ၊ အတြင္းေရးမွဴး (၁) အေနနဲ႔ ေရာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အျဖစ္နဲ႔ပါ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလို တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလေတြက မွားယြင္းခဲ့ တာေတြ ဒုနဲ႔ေဒး ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်ေနာ္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို သတင္းအမွား အေျမာက္အ မ်ားကို အေျခခံၿပီး မတရားသျဖင့္ ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းျခင္းနဲ႔ မွ်တေသာ တရားစီရင္ျခင္းမရွိဘဲ ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထား တာကလည္း တခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံ၊ အက်ဥ္းခ်ခံရလို႔ ဘ၀ပ်က္သြားတဲ့ မိသားစုေတြ သာမက အခုခ်ိန္အထိ အက်ဥ္း ေထာင္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲက ကိုသန္းေဇာ္ (ခ) သန္႔ေဇာ္ တေယာက္က နမူနာပါ။ သူ႔လိုမ်ဳိး ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ ဒီ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ အေနနဲ႔ မွားယြင္းခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံဖို႔နဲ႔ ကိုသန္႔ေဇာ္ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ၀ိုင္း၀န္း ႀကိဳးပမ္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔နဲ႔ အဖဲြ႔က မွားယြင္းၿပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့သူေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးပါတယ္ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးခဲ့တုန္းကလည္း ကိုသန္႔ေဇာ္ မပါ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီ တုန္းက ျပန္လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ဘယ္တာ၀န္ရွိသူေတြကမွ ေတာင္းပန္မႈမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့သလို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အ တြက္ ေက်းဇူးတင္ရ မလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တာေတြ ရွိပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဒုကၡေတြေ၀ခဲ့တယ္။ ဘယ္တာ၀န္ရွိသူကမွ ေလ်ာ္ေၾကးေပးတာမ်ဳိး၊ ျပန္လည္ ကုစားေပးခဲ့တာမ်ဳိး မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါ ဟာ မွားယြင္းေၾကာင္း သိတယ္ဆိုရင္ အစိုးရတရပ္ အေနနဲ႔ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းပန္ရမွာပါ။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေတြ၊ ျပန္လည္ ကုစားမႈေတြ ေပးရမွာပါ။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားရဲ႕ က်င့္၀တ္ ျဖစ္ပါတယ္။
မွားခဲ့တာကို ‘မွားပါတယ္’ လို႔ ၀န္ခံ ေျပာဆိုျခင္းဟာ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အေကာင္းဆံုး ေဆးတ ခြက္ပါ။ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္ ဆိုတာကို ျပည္သူေတြ ယံုၾကည္ဖို႔ အင္မတန္ ခက္ပါလိမ့္မယ္။
ကိုသန္႔ေဇာ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ဟာ အစိုးရရဲ႕ တာ၀န္ပ်က္ကြက္မႈေတြကို မီးေမာင္းထိုးျပေနတဲ့ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ ျဖစ္စဥ္တခု ျဖစ္ပါ တယ္။ မွားယြင္းစြာ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတာေတာင္မွ မေတာင္းပန္တဲ့အျပင္ အခုခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားတာဟာ အလြန္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ အျပဳအမူ ျဖစ္သလို ႀကီးမားတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွိပ္စက္ ညႇဥ္းပန္းျခင္း မျပဳရလို႔ ျပည္တြင္းနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒေတြက ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္း ေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ႏွိပ္စက္ျခင္းေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြအေပၚ အေရးယူတာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ ကာ ကြယ္ေပးထားျခင္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္က ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းကို မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ၿပီး က်ဴးလြန္ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီအ တြက္ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အခု ကိုသန္႔ေဇာ္ ကိုယ္တိုင္ ေရးခဲ့တဲ့ သူ႔အမႈအေၾကာင္းကို ဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတို႔ ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ ျဖစ္စဥ္အက်ဥ္း
ေန႔စြဲ။ ။ ၃၁၊ ၇၊ ၉၅
၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔မွာ ကြၽႏု္ပ္၏ ၿခံဝင္းတံခါးကို ဖ်က္ဆီးဝင္ေရာက္ၿပီး ဧည့္စာရင္း စစ္မည္ ဟုဆိုကာ အိမ္တံခါးကို ဖြင့္ခိုင္းပါသည္။ အိမ္တံခါးဖြင့္၍ ေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ကြၽႏု္ပ္အား လက္ထိပ္ခတ္ၿပီး အမ်ဳိး သားေထာက္လွမ္းေရးမွ ဟု ဆိုကာ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ႏွင့္ ၿခံဝင္း အတြင္း တို႔ကိုလည္း ကြၽႏု္ပ္ကို ေခၚေဆာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာေဖြၾကသည္ဟု ေနာက္မွ သိရပါ သည္။
ကြၽႏု္ပ္အား ဖမ္းဆီးခ်ိန္တြင္ ကြၽႏု္ပ္သေဘာေပါက္သည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနား ကိစၥႏွင့္ လာမည့္ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္တြင္ ဦးေဆာင္မႈ အခန္း၌ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္းကို သိရွိသြား သျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရသည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽႏု္ပ္အား တင္ေဆာင္သြားသည့္ သံလ်င္ၿမိဳ႕နယ္ရဲစခန္းမွ လင့္႐ို ဗာ ကားျပာေလးသည္ တေနရာတြင္ ေခတၱရပ္ၿပီး ‘မိုးေက်ာ္သူ’ (၁၈ ႏွစ္) အား ဖမ္းဆီးလာသည္ကို ေတြ႔ရေသာအခါ ကြၽႏု္ပ္ အဖမ္းခံရသည့္ကိစၥမွာ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အာဏာဖီဆန္ေရး ျပဳလုပ္မည့္ အ စီအစဥ္တြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏ္ုပ္၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အမ်ဳိးသား ဒီမို ကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ လုပ္ငန္းေရးရာ အသီးသီးတြင္ လည္းေကာင္း၊ ပါဝင္ပတ္သက္မႈ (အတြင္းစည္း) မရွိသူ (သုိ႔မဟုတ္) မသိသူတဦး ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ‘မိုးေက်ာ္သူ’ ဆိုေသာ လူငယ္ေလးမွာ ႐ိုးသားၿပီး အိမ္၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ေက်ာင္းမွထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေနသူ တဦး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ေသခ်ာသည္မွာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ အခမ္းအနားတြင္ အခမ္းအနားလာၿပီး တက္ေရာက္သူအျဖစ္ တႀကိမ္သာ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ စကားေျပာဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္ ဒီမွာ က်င္းပေသာ စည္းေဝးပြဲမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း စည္း႐ံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ လည္းေကာင္း ကြၽႏု္ပ္ တႀကိမ္မွ် မေတြ႔ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကြၽႏု္ပ္ဖမ္းဆီးခံရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ စဥ္း စား မရႏုိင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ထပ္ၿပီး ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ ဆိုပါကလည္း ၁၂၊ ၇၊ ၈၉ ရက္ေန႔ ေန႔ လယ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေဒါက္တာဝင္းႏိုင္(MP)၊ ဦးျမင့္ေဆြ၊ ဦးခင္ေမာင္ဦး (မခ) တို႔ကိုသာလွ်င္ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ အာဏာဖီဆန္ေရး အစီအစဥ္ကို အနည္းငယ္သာ ေျပာျပထားတာပဲ ရွိပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို သန္လ်င္ဘက္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ရန္ကုန္ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာကို အဝတ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္ သြားပါတယ္။ တေနရာအေရာက္တြင္ ဆင္းခိုင္းၿပီး အခန္းငယ္တခု အတြင္းသို႔ လူခြဲ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို လက္ထိပ္ ခတ္သည့္အျပင္ ဝါယာႀကိဳးမ်ားျဖင့္ပါ တကိုယ္လံုးကို ပတ္ၿပီး ခ်ည္ေႏွာင္ထားပါသည္။ ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္ကိုေမးပါတယ္ “သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံုကို ခြဲတာ မင္းမဟုတ္လားတဲ့၊ ဘာမွ မျငင္းေနနဲ႔ေတာ့တဲ့၊ ဒီဗံုးကို ဘယ္က ရလဲ” တဲ့။ ကြၽႏု္ပ္ ေခါင္းနားပန္း ႀကီးသြားရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တသက္တာတြင္ မခံစားဖူးေသာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္မႈႀကီးကို တမုဟုတ္ခ်င္း ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေၾကာင္း ျပန္လည္ ေခ်ပပါ တယ္။ ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလိုပဲ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာဆီသို႔ လက္သီးမ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္လိုက္ၾကပါတယ္။ လက္သီး ဆုေၾကးမ်ား ပင္ မကေတာ့ဘဲ ဝါယာႀကိဳးျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တုတ္မ်ားျဖင့္ လည္းေကာင္း ႐ိုက္ႏွက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာ အား အဝတ္စည္းထား၍ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္က ဝိုင္းၿပီး ႐ိုက္ႏွက္ေနသည္ကို မခန္႔မွန္းႏုိင္ေတာ့ပါ။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ႏွစ္ေယာက္တဖြဲ႔ ခဲြကာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တေယာက္ခ်င္းျဖင့္ လည္း ေကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္၍ ဗံုးေဖာက္ခြဲေၾကာင္း အတင္းအဓမၼ ဝန္ခံခိုင္းၾကပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ေသ ခ်င္ ေသပေလ့ေစေတာ့ အမွန္တရားပဲ၊ လံုးဝ ဝန္မခံဘူး ဆိုၿပီး ႀကိတ္မွိတ္ခံေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ၎ဗံုးကိစၥတြင္ လံုး ဝ ပါဝင္ ပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္ေနရာ၊ သြားလာလႈပ္ရွားမႈ အတိအက်ကို အေထာက္အထား ခုိင္လံုစြာျဖင့္ သက္ေသ သကၠာယမ်ား ခိုင္လံုစြာျဖင့္ မည္မွ်ပင္ ထပ္တလဲလဲ ေျပာျပေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္ကို စစ္ေဆးေနေသာ ေထာက္ လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼပင္ ဗံုးခြဲသည္ဟု ႐ိုက္ႏွက္ ထိုးႀကိတ္၍ ဝန္ခံခိုင္းသည္။ ၎တို႔ ကြၽႏု္ပ္အား ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈမ်ားထဲတြင္ ႏွစ္ရက္တိတိ အစာမေကြၽး၊ ေရမတိုက္ျခင္း၊ ဦးေခါင္းကို လံုးပတ္ တက်ပ္လံုးရွိ တုတ္ထိပ္ဖ်ားျဖင့္ အခ်က္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ ႐ိုက္ျခင္း၊ မတ္တတ္ရပ္ ေျခကားၿပီး ဒူးကို ေကြးခိုင္း၊ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ေျခဖေနာင့္ေအာက္ တြင္ အပ္ ေထာင္ထားျခင္း၊ ႏွစ္ရက္တိတိ မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းျခင္းႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္၏ လိင္တံကို တုတ္ျဖင့္ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းတို႔မွာ ကြၽႏု္ပ္အတြက္ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲခန္းသို႔ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။
၎တို႔ မည္မွ်ပင္ ႏွိပ္စက္သည္ျဖစ္ေစ ကြၽႏု္ပ္သည္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ က်ဴးလြန္ျခင္း မရွိေသာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုး ေဖာက္ကြဲမႈကို ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝ မလုပ္ေၾကာင္း အဖန္ဖန္ ျငင္းဆိုေနပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ကို ရွာေဖြရာတြင္လည္း အစိုး ရဆန္႔က်င္ေရး စာရြက္စာတမ္း တေစာင္တေလေသာ္လည္းေကာင္း ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္း တပိုင္းတစေသာ္လည္းေကာင္း အလ်ဥ္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိျခင္း မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ကြၽႏု္ပ္အား အတင္းပင္ ႐ိုက္ႏွက္ညႇဥ္းဆဲ၍ ဝန္ခံခိုင္းေနပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္ထက္ ေစာ၍ အဖမ္းခံရသူ ‘….’ (၂၂ ႏွစ္၊ NLD လူငယ္) ကို ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႔ေမွာက္သို႔ ေခၚလာၿပီး …. ေထာက္လွမ္း ေရးမ်ားက ေျပာခိုင္းေစသည္မွ…“ကုိသန္းေဇာ္ အသား အနာမခံနဲ႔ေတာ့၊ က်ေနာ္ေတာ့ ဝန္ခံလုိက္ၿပီ္။ ခင္ဗ်ားလည္း ေယာက်္ားပဲ ဟုတ္တယ္လုိ႔ ဝန္ခံလုိက္ေတာ့”လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္လည္း လြန္စြာ ေဒါသျဖစ္မိၿပီးေတာ့ “မင္းလည္း မ ဟုတ္ဘူး၊ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး၊ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဝန္ခံရမွာလဲ”လုိ႔ ေျပာအၿပီးမွာ ကြၽႏု္၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားအေပၚ လက္သီးမ်ား တုတ္မ်ားျဖင့္ ထုိးႀကိတ္ ရိုက္ႏွက္တာကုိလည္း ခံရပါတယ္။
….. ဟာ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ မျဖစ္ခင္ကေရာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈျဖစ္ပြားခ်ိန္မွာ
မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ … ကို ေခၚလာၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ထပ္မံ ေျပာခိုင္းပါတယ္။ “ကိုသန္းေဇာ္ ေျပာလိုက္ပါေတာ့။ လုပ္တယ္ ဆိုတာကို က်ေနာ္ေတာ့ ေျပာလိုက္ၿပီ” ဟု မိုးေက်ာ္သူက ငိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္ထဲတြင္ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ စိတ္မ ေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္းတို႔ ေရာျပြန္းၿပီး “… မင္းလည္း ဘာမွမလုပ္ဘူး။ ငါလည္း မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔ထဲက ဘယ္ သူမွ မလုပ္ဘူး။ ဒီကိစၥ ငါတို႔နဲ႔ လံုးဝ မပတ္သက္ဘူး။ မင္းတုိ႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ဝန္ခံရတာလဲ” လို႔ မဆိုင္းမတြဘဲ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ခႏၶာကုိယ္ အႏွံ႔အျပားတြင္ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား ဗရပြ ျဖစ္ေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္၏ မ်က္ႏွာတ ျပင္လံုး ေသြးခ်င္းခ်င္း ရဲေနပါၿပီ၊ ဦးေခါင္းကလည္း ေရအိုးကို ေခါင္းတြင္ စြပ္ထားၿပီး ျမင္းမိုရ္ေတာင္ႀကီးကို ေရအိုးေပၚ ဖိထားသလို တင္းက်ပ္ ေလးလံစြာ ခံစားေနရပါၿပီ။
ကြၽႏု္ပ္ ထပ္တလဲလဲ သက္ဆိုင္ရာမ်ားကို ေျပာပါသည္။ သန္လ်င္ ေရနံခ်က္စက္႐ံုဝင္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္စဥ္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မပါဝင္ မပတ္သက္ၾကပါ။ တရားခံ အစစ္အမွန္ကို ႀကိဳးစားၿပီး စံုစမ္း ေထာက္လွမ္းၾကပါ။ ကြၽႏု္ပ္တို႔မွာ တ ရားခံ အစစ္အမွန္မ်ား လံုးဝ အလ်ဥ္းမဟုတ္သည့္အတြက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လည္း နစ္နာသည္။ ျမန္မာႏုိ္င္ငံ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ အရွက္တကြဲ ျဖစ္မယ္။ ကြၽႏု္ပ္ တိုင္းျပည္ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။ ေရနံခ်က္စက္႐ံုႀကီး ေပါက္ကြဲသြားေအာင္ႏွင့္ တ ျခား ျပည္သူလူထု နစ္နာေစမည့္ အဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေဆာင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း လႈိက္လႈိက္လွဲ လွဲ ကြၽႏု္ပ္၏ ရင္တြင္းမွ ခံစားခ်က္မ်ားကို ေသခ်ာဂဏစြာ ေျပာျပပါေသာ္လည္း ႐ိုက္ႏွက္၍သာ အတင္းဝန္ခံခိုင္းေနပါ သည္။
ကြၽႏု္ပ္အား စစ္ေဆး ႏိွပ္စက္မႈမ်ား သံုးရက္ၾကာေသာအခါ …. ကို ညသန္းေခါင္ယံတြင္ ထပ္မံ၍ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕သို႔ ေခၚ လာၿပီး ကြၽႏု္ပ္အား ဝန္ခံဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ …. ၏ မ်က္ဝန္းတြင္းမွာလည္း ကြၽႏု္ပ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႏွင့္ ဝမ္း နည္းေၾကကြဲမႈ အရိပ္အေရာင္မ်ား ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကေတာ့ စူးစူးရဲရဲပဲ သူ႔ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေဒါသျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ “မင္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဘာလို႔ ဝန္ခံရတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ဘာမွ မဟုတ္ဘူး” ကြၽႏု္ပ္၏စိတ္ေတြ ထူပူေန ၿပီ အိပ္ခြင့္မေပးတာ၊ နားခြင့္မေပးတာ၊ အစာစားခြင့္ မေပးတာ၊ ေရေသာက္ခြင့္မေပးတာ၊ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ႐ုိက္ႏွက္ေနတာ၊ စနစ္တက် ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေနတာ၊ သံုးရက္သံုးညရွိၿပီ၊ …. ေျပာပံုကိုလည္းၾကည့္ဦး “ကြၽႏု္ပ္အိမ္မွာ သူနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္ ၆ ရက္ ေန႔ တညလံုး ဗံုးကို ျပဳလုပ္တပ္ဆင္တယ္” တဲ့။ “ကိုသန္းေဇာ္ ဘာမွ ျငင္းမေနနဲ႔ေတာ့ အသားနာခံ မေနနဲ႔ေတာ့” တဲ့၊ “လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရမွာေပါ့” တဲ့။
ကြၽႏု္ပ္ အျပတ္ျငင္းလုိက္တဲ့ အသံရဲ႕ေနာက္ပိုင္း ကြၽႏု္ပ္မွတ္မိတယ္၊ ၁ဝ ေယာက္ေလာက္က ကြၽႏု္ပ္ကို ၀ိုင္း႐ိုက္တယ္။ နံၾကားထဲကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးတဲ့သူက ထုိးတယ္ (ကြၽႏု္ပ္ကို အဲဒီအခ်ိန္က မ်က္ႏွာကို အဝတ္ မစည္းထားဘူး) ကြၽႏု္ပ္ ေခြ လဲသြားတယ္၊ လက္ထိပ္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ထားတယ္။ ကိုယ္ကိုလည္း လက္ထိပ္ အျပင္ ထပ္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ထားတယ္။ နာၾကည္းမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လိုမႈ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္မႈ၊ စိတ္ေၾကကြဲ ယူက်ဳံးမရျဖစ္မႈ စတာေတြဟာ ေရာယွက္ျပင္းထန္စြာ ေပါက္ကြဲေနစဥ္မွာပဲ ကြၽႏု္ပ္ အႀကံတခု ရလာတယ္။ (ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္ဟု ယူဆၿပီး ဖမ္း ဆီးထားသူေတြလည္း အေယာက္ ၂ဝ ေက်ာ္ေနၿပီ) အဲဒါက ကြၽႏု္ပ္မျဖတ္ရင္ ဒီကိစၥၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးက အ သား အနာမခံႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး၊ တေလသံတည္း ျဖစ္ကုန္ၿပီ ကြၽႏု္ပ္ဆီမွ ဂိတ္ဆံုးေနၿပီး ကြၽႏု္ပ္ တခုခု လုပ္ရေတာ့မယ္ေပါ့ ေသမလား သို႔မဟုတ္ ျပန္တုံ႔ျပန္မလား ဒါပဲ ရွိေတာ့တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္လို႔ ယူဆၿပီး ျပန္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္၊ ကြၽႏု္ပ္ ေခြၿပီး လဲက်သြားတာကို ႏွစ္ေယာက္ က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ထုိးႀကိတ္လိုက္၊ ႐ုိက္လိုက္ေပါ့။ ကြၽႏု္ပ္ တခြန္းပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာ က်ေနာ္ ေျပာမယ္” ကြၽႏု္ပ္ကို ႐ုိက္ႏွက္တာ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔မ်က္ႏွာေတြ ၿပံဳးလာတယ္၊ ခက္ထန္ေနတာက ကြၽႏု္ပ္ေပါ့။
ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေပးတဲ့သူက ‘မိုးသီဟ’ ဆိုသူ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ လမ္း ၄ဝ တြင္ ေနထိုင္သူ၊ ကြၽႏု္ပ္က လိပ္စာကို အိမ္ နံပါတ္မွ အစ အတိအက် ေျပာလိုက္တယ္။ ၎ မိုးသီဟသည္ ၁၉၈၉ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔က ေတာခိုသြားတာက အစေပါ့၊ တေန႔ ကြၽႏု္ပ္ဆီ ေရာက္လာၿပီး ဗံုးခြဲရန္ လာေရာက္ ေျပာဆိုေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္ကလည္း လုပ္ေပးမည္ဟု ေျပာၿပီး လုပ္ေပး လိုက္ေၾကာင္းေပါ့၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ခ်က္ခ်င္းပဲ မိုးသီဟ လိပ္စာအတိုင္း သြားဖမ္းတာေပါ့၊ မမိဘူးတဲ့ (ဘယ္မိမွာ လဲ မိုးသီဟက ရွိမွ မရွိတာ၊ သူက ေတာထဲမွာပဲ။ မရွိတဲ့သူ၊ ဖမ္းလို႔ မရမယ့္ သူေတြကို ေျပာရတာ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ ေျပာလို႔ အဖမ္းခံရရင္ သမိုင္းပ်က္မွာေပါ့၊ သမိုင္းေတာ့ ဘယ္အပ်က္ခံပါ့မလဲ) ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ျပန္ေရာက္ေတာ့ “မင္းေျပာတာေတြ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ ေတာခိုသြားၿပီး ကတည္းက အိမ္ကို ျပန္မလာဘူး” တဲ့၊ အိမ္က ဓာတ္ပံုတခ်ဳိ႕ကို သိမ္းဆည္းလာၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ကြၽႏု္ပ္ကို ျပတယ္။ မိုးသီဟ အလွ႐ိုက္ထားတဲ့ ပို႔စကတ္ ဆိုက္ အျဖဴအမည္းဓာတ္ပံုေတြ၊ ကြၽႏု္ပ္က “ဟုတ္တယ္ အခု သူနဲ႔ေတြ႔တာ ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ” ဆိုၿပီး အသားနားဆံုး ပံုတပံု ကို ညႊန္ျပလိုက္တယ္။
ကြၽႏု္ပ္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ သတင္းစာ၊ ေရဒီယို၊ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား သတင္းေတြထဲမွာ ပါလာပါေတာ့တာ ပါပဲ။ တကမာၻလံုး သိကုန္ၿပီေပါ့ ဒီသတင္းက အမွန္လား အမွားလား တကယ္လား လံၾကဳပ္လားဆိုတာ ဘန္ေကာက္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲက အေျဖေပးလိုက္တယ္။ မိုးသီဟက ႏိုင္ငံတကာ သတင္းေထာက္ေတြ သတင္းစာဆရာေတြကို ကြၽႏု္ပ္တို႔ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ NLD ကို သိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေပါ့။
မေရွးမေႏွာင္းတင္မွာပဲ KNU အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘိုျမကလည္း သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေဖာက္ခြဲသူမွာ မိမိတို႔ ၏ လက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ NLD မွ လူငယ္မ်ားႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတကာသို႔ လည္းေကာင္း နဝတ သို႔ လည္းေကာင္း အသိေပး ေၾကညာပါတယ္။ (ထိုအေၾကာင္းမ်ားမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းေရာက္မွ ၾကားသိရျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။)
၁၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔မွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ပို႔ပါတယ္။ ထိုေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ကို ထားရွိရာ အထူးတိုက္ခန္းမွ ေန၍ ေစာင္ျဖင့္အုပ္ၿပီး အခန္းတခုသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ကို ထုိင္ေစၿပီးမွ အုပ္ထားေသာေစာင္ကို ခြာခ် လိုက္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕တြင္ ပထမဦးဆံုးေတြ႔ရွိသူမွာ တရားသူႀကီးတေယာက္ျဖစ္ ၿပီး (သူ႔ကိုယ္သူ ကြၽႏု္ပ္အား မိတ္ ဆက္ေပးေသာေၾကာင့္ တရားသူႀကီးမွန္း သိရပါတယ္) လက္ဝဲဘက္ေဘးတြင္ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သူ တို႔သည္ သက္ေသမ်ားဟု ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ လက္ယာဘက္တြင္ အေဝးထိန္း ဗီြဒီယိုကင္မရာတခု ေထာင္ထားၿပီး ၎မွန္ဘီလူးက ကြၽႏု္ပ္အား ခ်ိန္ရြယ္ထားပါတယ္။ ၎ဗြီဒီယို ကင္မရာေဘးတြင္ ျမန္မာသတင္းစဥ္ (သို႔) ေထာက္လွမ္း ေရးမွဟု ယူဆရေသာ ကြၽႏု္ပ္အား ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူေနသည့္ ဓာတ္ပံုကင္မရာသမားတဦးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္၏ေရွ႕ ႏွစ္ေပခန္႔အကြာ စားပြဲခင္း၏ေအာက္တြင္ အသံဖမ္း မိုက္က႐ိုဖုန္း (Microphone) အျပာေလးကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၎မွ ထြက္လာေသာ ဓာတ္ႀကိဳးသည္ ကြၽႏု္ပ္၏ ေနာက္ေက်ာ ဆယ့္ႏွစ္ေပခန္႔အကြာရွိ တိတ္ေခြႏွစ္ေခြထည့္ထားေသာ ကက္ ဆက္ရီေကာ္ဒါ ႏွစ္လံုးဆီသို႔ ဆက္သြယ္ထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ၎အနီးအနားတြင္ စစ္တပ္မွ အရာရွိအခ်ဳိ႕ကို လည္း ကြၽႏု္ပ္ လွည့္ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
တရားသူႀကီးဆိုသူက သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ၿပီး ကြၽႏု္ပ္ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း မေပးလိုပါက မေပးဘဲ ေနလို႔ရေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ မဆိုင္းမတြပင္ “ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ဆႏၵ လံုးဝမရွိေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္မွာ က်န္းမာေရး မေကာင္းေၾကာင္း၊ တရား႐ံုး ေရာက္မွသာ အမ်ားေရွ႕ေမွာက္္တြင္ ေျဖာင့္ခ်က္ ေပးမွာျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက ကြၽႏု္ပ္အား “စဥ္းစားပါဦး။ အခု တခါတည္း ေျဖာင့္ခ်က္ေပးေစလိုေၾကာင္း” ေျပာရာ ကြၽႏု္ပ္က “အႏူးအညြတ္ ေတာင္းပန္ပါေၾကာင္း၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကြၽႏု္ပ္တြင္ လံုးဝ ဆႏၵမရွိပါေၾကာင္း၊ စဥ္းစား ၿပီးမွ တရားသူႀကီးမင္းအား ေျပာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း” ေျပာရာ တရားသူႀကီးက “ထပ္မံစဥ္းစားပါရန္” စဥ္းစားဖို႔ ခဏ အခ်ိန္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ေန႔လယ္ ၁၂းဝဝ နာရီေက်ာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒါနဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားဟာ ကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင္ၿခံဳေစ၍အျပင္သို႔ေခၚသြားၿ
အခ်ိန္မွာလည္း တျဖည္းျဖည္း ညအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ေရဒီယိုမွ ည ၈ နာရီ ထိုးသည့္အသံ သတင္းေၾကညာ ေသာ အသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ေကာင္းစြာၾကားေနသည္မွာ ၎သတင္းတြင္ စစ္ခံု႐ံုးမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္းကို ေၾက ညာသံ ၾကားရပါတယ္။ မေရွးေႏွာင္းတြင္ နဝတ အတြင္းေရးမွဴး (၁) ဦးခင္ညြန္႔က သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဗံုးေပါက္ကြဲ မႈႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကညာသံကို ၾကားေနရပါတယ္။ ထို႔ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက တျခား မၾကားႏိုင္သည့္ေနရာကို ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္သည္ ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးခ်င္၍ တမင္ အခ်ိန္ဆြဲေနလည္း မရပါ။ အတင္းအဓမၼပင္ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္၏ ေရွ႕မွ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူ တို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးသြားေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္အား ျပပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္ ဆက္လက္၍ပင္ ျငင္းဆန္ေနပါတယ္။ ႏွိပ္စက္မႈ ျပင္းထန္ ၿပီး မေပးလွ်င္ မရေၾကာင္း အဓမၼ ျပဳလုပ္ခိုင္းပါသည္။
အခ်ိန္မွာ ည ၉ နာရီ ေက်ာ္ေနပါၿပီ၊ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးမည့္ တရားသူႀကီးႏွင့္ သက္ေသဆုိသူ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္မွာ ကြၽႏု္ပ္က ေျဖာင့္ခ်က္ မေပးမခ်င္း ေစာင့္ေနပါတယ္။
ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ အတင္းအဓမၼ အခန္းထဲ ဆြဲသြင္းၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အတင္းထုိင္ေစ၍ ၎တို႔ ေအာင္သေျပရဲရိပ္သာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ လံၾကဳပ္ ေျပာခဲ့သည့္ ဗံုးေပါက္ ကြဲမႈအေၾကာင္း ေျပာခိုင္းပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္လည္း ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ စိတ္မပါ့တပါျဖင့္ လည္းေကာင္း ေမးခြန္းမ်ား ကို ျပန္လည္ ေျဖဆိုျခင္းကို တံုဏွိဘာေဝ ေနျခင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း ဂရုမထားသည့္ ဟန္မ်ဳိးျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေရွ႕ ေနာက္ မညီေအာင္ လံၾကဳပ္ ေျဖာင့္ခ်က္ႀကီးကို ညသန္းေခါင္ ၁၂းဝဝ နာရီအထိ ေျပာခဲ့ရပါတယ္။
၂၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ကြၽႏု္ပ္အား တိုက္ခန္းဝင္း ေရွ႕တံခါးမွ ထုတ္၍ ကားျဖင့္ လာေရာက္ေခၚသြားပါတယ္။ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္ေဘးရွိ ခန္းမတခုသို႔ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၎ေနရာတြင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရာ ကြၽႏု္ပ္ပါ လက္ထိပ္ခတ္ထားၿပီး အတူ ထိုင္ခိုင္းထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ မ်က္ႏွာ မ်ားကို မဖံုးထားသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ အားလံုးကို ျမင္ေနရပါတယ္။ တရားစစ္ေဆး ၾကားနာဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္က အထင္ျဖင့္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔အား ယခု လုပ္ေနသည္မွာ စစ္ခံု႐ံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘာပဲျဖစ္ ျဖစ္ အမွန္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရန္ အထပ္ထပ္ မွာၾကားပါတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္ခံုရံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ ကြၽႏု္ပ္တို႔ သံုးဦးကို ၎ခုံရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစပါတယ္။ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔(ေလ) ဥကၠ႒ ျပဳလုပ္ေသာ စစ္ခံု႐ံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို ဗံုးေဖာက္ခြဲသည္ဟုဆိုကာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက စာတတန္ ေပတတန္ျဖင့္ စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးမ်ားအား ဖတ္ျပၿပီး ကြၽႏု္ပ္တို႔ တရားခံသံုးေယာက္အား ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပါရန္ ေျပာပါသည္။ကြၽႏု္ပ္တို႔ကို စြဲဆိုထားေသာ ပုဒ္မမ်ားမွာ ၃ဝ၂/၁ (ခ) ၃၄ ဟုလည္း တပ္ထားပါတယ္။ ၎စြဲခ်က္မ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တင္မဟုတ္ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ပါတီကိုပါ ေစာ္ကားသိကၡာခ်ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈတြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ႏွင့္ လံုးဝ မပတ္သက္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈ မျဖစ္သြားမီ ေန႔မ်ား၊ ဗံုးကြဲသည့္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႔ႏွင့္ ဗံုးကြဲၿပီး ေနာက္ပိုင္းအထိ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဘယ္ေနရာတြင္ ရွိသည္၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ ရွိေနသည္၊ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ ရွိေနသည္ စသည္ျဖင့္ တိက် ခိုင္လံုေသာ အ ေထာက္အထားမ်ား သက္ေသမ်ား ျပဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား စစ္ေဆးေသာ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ အား အရြယ္ျဖင့္ မလိုက္ေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈတို႔ကို မခံမရပ္ႏုိင္ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရး မ်ား အလိုက် ေျပာခဲ့ရေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ လံုးဝ လံုးဝ အျပစ္မရွိပါေၾကာင္း ႏွစ္နာရီခန္႔ ကြၽႏု္ပ္ ေလွ်ာက္လဲ ေျပာဆိုခဲ့ ပါတယ္။ ထုိအခါ တရားသူႀကီး ဥကၠ႒ ေအာင္ညြန္႔က ေခတၱနားမည္ဟု အမိန္႔ေပး၍ တရားစစ္ေဆးျခင္းကို ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီတြင္ ေခတၱရပ္နားပါသည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက အတင္းဆြဲေဆာင့္၍ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ပါတယ္။ ကားေပၚတြင္လည္း အကန္ခံရပါေသးတယ္။
ေန႔လယ္ ၁းဝဝ နာရီတြင္ ထပ္မံၿပီး ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားက လာေခၚ၍ တရား႐ံုးသို႔ ကားျဖင့္ပို႔ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားရံုးစင္ျမင့္ေရွ႕တြင္ ထုိင္ခိုင္းၿပီး တရား႐ံုးအစီအစဥ္ကို စတင္ရာ တရားသူႀကီးဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေအာင္ညြန္႔ (ေလ) က “တရားခံမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ နံပါတ္(၁)တရားခံ ေမာင္သန္းေဇာ္၊ (၂) တရားခံ ညီညီဦး၊ (၃) တရားခံ ေမာင္မိုး ေက်ာ္သူ တို႔အား စစ္တရားခံု႐ံုး အမွတ္ (၁)မွ အျပစ္ရွိသည္ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ အျပစ္ေပးမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ” ဟု ေမးပါသည္။ ထုိအခါ ကြၽႏု္ပ္က စတင္ၿပီး ၇၊ ၇၊ ၈၉ ေန႔ ေရနံခ်က္ စက္႐ံုးဝန္းအတြင္း ဗံုးေပါက္ ကြဲမႈအတြက္ ကြၽႏု္ပ္ လံုးဝပတ္သက္ျခင္း မရွိေၾကာင္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ လံုးဝ မျပဳလုပ္ေၾကာင္း၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ အျပစ္ မရွိသည့္အ တြက္ အျပစ္ေပးစရာ မလိုအပ္ေၾကာင္း လံုးဝလႊတ္ေပးရန္ လိုလားေၾကာင္း၊ ဓမၼပါလ ၾသဝါဒတြင္ “ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္ေသာ တရားခံ ဆယ္ဦး လြတ္သြားျခင္းထက္ လံုးဝ အျပစ္ မရွိေသာ သူတေယာက္အား အျပစ္မေပးမိပါေစႏွင့္” ဟု မိန္႔ဆိုထား သည္ကို သတိျပဳရန္၊ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား တရားေသ လႊတ္ေပးပါရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ား အပါအဝင္ အမႈက်ဴးလြန္ျခင္း မရွိ သည့္ သက္ေသ အေထာက္အထားမ်ား ထုေခ် ေလွ်ာက္လဲပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္ခံု႐ံုးတရားသူႀကီးသည္ ကြၽႏု္ပ္ အပါအဝင္ ညီညီဦးႏွင့္ မိုးေက်ာ္သူတို႔ပါ အျပစ္ရွိေၾကာင္း ယူဆသည္ဟု ဆိုကာ ‘ေသဒဏ္’ အမိန္႔ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္၏ျဖစ္စဥ္မွာ ‘ေသဒဏ္’ အျပစ္ တခုတည္းတြင္သာ မကပါ။ ၅၊ ၉၊ ၈၉ ေန႔တြင္ ကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ ညီညီဦး အား လက္ကို ႀကိဳးမ်ားျဖင့္တုပ္ၿပီး အင္းစိန္ႀကိဳးတိုက္မွ ေန႔လယ္ ၁၁းဝဝ နာရီခန္႔တြင္ ေခၚသြားၿပီး၊ သံေျခက်င္းမ်ား ခတ္ေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား ေခါင္းစြပ္မ်ားစြပ္၍ ကားျဖင့္ တေနရာသို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ယခင္ ‘ေသ ဒဏ္’ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ စစ္ခံု႐ံုးအမွတ္ (၁) ေနရာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တို႔အား အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ ရွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္ဟုဆိုကာ ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈ ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁) ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဤအထက္ပါ အမႈတြင္လည္း ကြၽႏု္ပ္တို႔ အစိုးရ ဆန္႔က်င္သည့္ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈမ်ား မျပဳလုပ္ေၾကာင္း ေၾကာင္းက်ဳိး ဆက္ႏြယ္ၿပီး အေထာက္အထား ခိုင္လံု ျပည့္ဝစြာျဖင့္ တဦးခ်င္း အျပစ္မရွိေၾကာင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေလွ်ာက္လဲေခ်ပေသာ္ ျငားလည္း ကြၽႏု္ပ္ အပါအဝင္
ေမာင္ညီညီဦး (NLD လူငယ္တာဝန္ခံ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေဒါက္တာထြန္းသူ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ စည္းရံုးေရး NLD အဖြဲ႔ဝင္)
ေမာင္ေအာင္ေက်ာ္ဆန္း (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေဌးလြင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္ေထြးေမာင္ (NLD အဖြဲ႔ဝင္ သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ ဖားကူးေက်းရြာ)
ေမာင္အံုးဝင္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္စန္းေအာင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္သန္း (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္မိုးေက်ာ္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေနလင္းစိုးရင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္ေဇာ္ထြန္းသက္ (သန္လ်င္ၿမိဳ႕နယ္ NLD လူငယ္)
ေမာင္သက္ခိုင္ (ဗကသ၊ သုဝဏၰၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္ေအာင္ေအာင္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
ေမာင္မိုးသက္ (လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တပါတီ၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္)
စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္အား ပုဒ္မ ၁၂၂ (၁) ႏိုင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈျဖင့္ တသက္တကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္လိုက္ပါတယ္။
ထိုသုိ႔ ျပစ္ဒဏ္မ်ားျဖင့္ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ ႀကိဳးတိုက္ထဲတြင္ ခါးသီးေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို လက္သီးဆုပ္မပ်က္ ရင္ေကာ့ခံစားရင္း ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္တြင္းမွ ႏို္င္ငံေရး ေတာင္းဆိုမႈမ်ား သပိတ္ တိုက္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ဖန္တီးသည္ဟုဆိုကာ သရက္အက်ဥ္းေထာင္သို႔ ေသြးရဲရဲ သံရဲရဲ အ႐ိုက္အႏွက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳ လုပ္၍ ကြၽႏု္ပ္အား လံုၿခံဳေရးအေစာင့္မ်ားျဖင့္ ၂၆၊ ၉၊ ၉ဝ ေန႔တြင္ ပို႔လိုက္ပါသည္။
ယခု ကြၽႏု္ပ္အား ၁/၉၃ျဖင့္ ေသဒဏ္မွ အႏွစ္ ၂ဝ၊ တသက္တကြၽန္း ျပစ္ဒဏ္မွ ၁ဝ ႏွစ္ စုစုေပါင္း ၃ဝ ႏွစ္သို႔ ေျပာင္းေပး လိုက္ပါတယ္။
မည္သို႔ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ အမႈႏွစ္ခုလံုးတြင္ ကြၽႏု္ပ္၌ ထင္ရွားေစသည့္ စာရြက္စာတမ္း သဲလြန္စ ခိုင္လံုသည့္ အေထာက္ အထား တစံုတရာ စိုးစဥ္းမွ် မရွိဘဲႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အတင္းအဓမၼ ခ်ၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ အက်ဥ္းေထာင္ တိုက္ခန္းအ တြင္း ေလွာင္ပိတ္ထားျခင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳံး၍ အစီရင္ခံ တင္ျပအပ္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား။ ။
ေမာင္သန္းေဇာ္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လူငယ္)
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လူငယ္)
( လက္ဆင့္ကမ္းျဖန္႔ေဝျခင္းျဖင့္ကူ
No comments:
Post a Comment